Επικήδειος λόγος για τον πεθερό μου Ανδρέα Κουνέλη που
απεβίωσε στις 16-09-2014.
(Εκφωνήθηκε στις 17-09-2014 στον Ιερό
Ναό Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Χίο.)
Αγαπημένε μας πατέρα,
Μαζευτήκαμε σήμερα εδώ για να σε
αποχαιρετήσουμε λίγο πριν το τελευταίο σου ταξίδι. Τούτο το ταξίδι όμως δε θα
είναι στις θάλασσες, που τόσο αγάπησες, ούτε με τα βαπόρια του Εμπορικού
Ναυτικού τα οποία κυβέρνησες με άριστο επαγγελματισμό και ιδιαίτερα ως
Πλοίαρχος Α΄ τάξεως. Είναι γεγονός ότι ήσουν πανάξιος καπετάνιος, καθώς
ενέπνεες τόσο την εμπιστοσύνη των Πλοιοκτητών όσο και το σεβασμό και την αγάπη των
πληρωμάτων σου, όντας πραγματικός ηγέτης. Για την ανθρωπιστική σου μάλιστα προσφορά
και τη διάσωση 14 βιετναμέζων προσφύγων τιμήθηκες το 1978 με το Βραβείο της
Πανελλήνιας Ένωσης Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού.
Ήσουν
εξαιρετικός οικογενειάρχης με αδιαπραγμάτευτες αρχές, αυστηρός αλλά ωστόσο
αξιαγάπητος, τόσο ανάμεσα στους φίλους σου όσο και στους συγγενείς σου. Εξάλλου,
έσπευδες να προσφέρεις με προθυμία τη βοήθειά σου, υλική και ηθική, σε όλους
όσους ένιωθες ότι σε είχαν ανάγκη.
Αφού αγωνίστηκες από μικρός στο στίβο
της ζωής και στους φουρτουνιασμένους ωκεανούς, αξιώθηκες να αποκτήσεις με την
πολυαγαπημένη σου σύντροφο Μαρία δυο εξαιρετικά παιδιά, τον Ιάκωβο και την
Αντωνία και από αυτά τέσσερα εγγόνια.
Τώρα
βρισκόμαστε όλοι εδώ νιώθοντας ήδη βαριά την έλλειψή σου. Είναι σίγουρο ότι
φεύγεις ευτυχισμένος, γιατί τα παιδιά σου πρόκοψαν. Η γυναίκα σου η Μαρία δε σε
άφησε ούτε λεπτό μοναχό σου και σε φρόντισε αδιάλειπτα, με ηρωισμό και
ψυχραιμία, σε όλο το χρονικό διάστημα της βαριάς σου αρρώστιας. Τώρα μπορείς να
αναπαυθείς σίγουρος ότι δεν την αφήνεις πίσω μόνη.
Ας είναι ελαφρύ
το χώμα που θα σε σκεπάσει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου